curmán

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese coirmão, from Latin co- (with) + germanus (brother), from Latin germanus which originated Galician irmán (brother).

Pronunciation

  • (standard) IPA(key): /kuɾˈmãŋ/
  • (Central and Eastern Galician) IPA(key): /kuɾˈmaʊ̯/

Noun

curmán m (plural curmáns, feminine curmá, feminine plural curmás)

  1. cousin
    Synonyms: curmán carnal, primo

References

  • coirmão” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • curm” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • curmán” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • curmán” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • curmán” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.