crispatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of crispō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | crispātus | crispāta | crispātum | crispātī | crispātae | crispāta | |
Genitive | crispātī | crispātae | crispātī | crispātōrum | crispātārum | crispātōrum | |
Dative | crispātō | crispātae | crispātō | crispātīs | crispātīs | crispātīs | |
Accusative | crispātum | crispātam | crispātum | crispātōs | crispātās | crispāta | |
Ablative | crispātō | crispātā | crispātō | crispātīs | crispātīs | crispātīs | |
Vocative | crispāte | crispāta | crispātum | crispātī | crispātae | crispāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.