criminaliseren

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌkri.mi.naː.liˈseː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: cri‧mi‧na‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

criminaliseren

  1. (transitive) to criminalise

Inflection

Inflection of criminaliseren (weak)
infinitive criminaliseren
past singular criminaliseerde
past participle gecriminaliseerd
infinitive criminaliseren
gerund criminaliseren n
present tense past tense
1st person singular criminaliseercriminaliseerde
2nd person sing. (jij) criminaliseertcriminaliseerde
2nd person sing. (u) criminaliseertcriminaliseerde
2nd person sing. (gij) criminaliseertcriminaliseerde
3rd person singular criminaliseertcriminaliseerde
plural criminaliserencriminaliseerden
subjunctive sing.1 criminaliserecriminaliseerde
subjunctive plur.1 criminaliserencriminaliseerden
imperative sing. criminaliseer
imperative plur.1 criminaliseert
participles criminaliserendgecriminaliseerd
1) Archaic.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.