consummans

Latin

Etymology

Present active participle of consummō

Participle

cōnsummāns m, f, n (genitive cōnsummantis); third declension

  1. summed up
  2. amounted to
  3. accomplished, completed, finished, perfected, consummated

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnsummāns cōnsummāns cōnsummantēs cōnsummantia
Genitive cōnsummantis cōnsummantis cōnsummantium cōnsummantium
Dative cōnsummantī cōnsummantī cōnsummantibus cōnsummantibus
Accusative cōnsummantem cōnsummāns cōnsummantēs, cōnsummantīs cōnsummantia
Ablative cōnsummante, cōnsummantī1 cōnsummante, cōnsummantī1 cōnsummantibus cōnsummantibus
Vocative cōnsummāns cōnsummāns cōnsummantēs cōnsummantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.