congyrans

Latin

Etymology

Present participle of congȳrō

Participle

congȳrāns m or f or n (genitive congȳrantis); third declension

  1. circling

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative congȳrāns congȳrāns congȳrantēs congȳrantia
Genitive congȳrantis congȳrantis congȳrantium congȳrantium
Dative congȳrantī congȳrantī congȳrantibus congȳrantibus
Accusative congȳrantem congȳrāns congȳrantēs, congȳrantīs congȳrantia
Ablative congȳrante, congȳrantī1 congȳrante, congȳrantī1 congȳrantibus congȳrantibus
Vocative congȳrāns congȳrāns congȳrantēs congȳrantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.