comhaontaigh
Irish
Verb
comhaontaigh (present analytic comhaontaíonn, future analytic comhaontóidh, verbal noun comhaontú, past participle comhaontaithe)
Conjugation
conjugation of comhaontaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | comhaontaím | comhaontaíonn tú; comhaontaír† |
comhaontaíonn sé, sí | comhaontaímid; comhaontaíonn muid |
comhaontaíonn sibh | comhaontaíonn siad; comhaontaíd† |
a chomhaontaíonn; a chomhaontaíos / a gcomhaontaíonn*; a gcomhaontaíos* |
comhaontaítear |
past | chomhaontaigh mé; chomhaontaíos | chomhaontaigh tú; chomhaontaís | chomhaontaigh sé, sí | chomhaontaíomar; chomhaontaigh muid | chomhaontaigh sibh; chomhaontaíobhair | chomhaontaigh siad; chomhaontaíodar | a chomhaontaigh / ar chomhaontaigh* |
comhaontaíodh | |
past habitual | chomhaontaínn / gcomhaontaínn‡‡ | chomhaontaíteá / gcomhaontaíteᇇ | chomhaontaíodh sé, sí / gcomhaontaíodh sé, s퇇 | chomhaontaímis; chomhaontaíodh muid / gcomhaontaímis‡‡; gcomhaontaíodh muid‡‡ | chomhaontaíodh sibh / gcomhaontaíodh sibh‡‡ | chomhaontaídís; chomhaontaíodh siad / gcomhaontaídís‡‡; gcomhaontaíodh siad‡‡ | a chomhaontaíodh / a gcomhaontaíodh* |
chomhaontaítí / gcomhaontaít퇇 | |
future | comhaontóidh mé; comhaontód; comhaontóchaidh mé† |
comhaontóidh tú; comhaontóir†; comhaontóchaidh tú† |
comhaontóidh sé, sí; comhaontóchaidh sé, sí† |
comhaontóimid; comhaontóidh muid; comhaontóchaimid†; comhaontóchaidh muid† |
comhaontóidh sibh; comhaontóchaidh sibh† |
comhaontóidh siad; comhaontóid†; comhaontóchaidh siad† |
a chomhaontóidh; a chomhaontós; a chomhaontóchaidh†; a chomhaontóchas† / a gcomhaontóidh*; a gcomhaontós*; a gcomhaontóchaidh*†; a gcomhaontóchas*† |
comhaontófar; comhaontóchar† | |
conditional | chomhaontóinn; chomhaontóchainn† / gcomhaontóinn‡‡; gcomhaontóchainn†‡‡ | chomhaontófá; chomhaontóchthᆠ/ gcomhaontófᇇ; gcomhaontóchthᆇ‡ | chomhaontódh sé, sí; chomhaontóchadh sé, sí† / gcomhaontódh sé, s퇇; gcomhaontóchadh sé, s톇‡ | chomhaontóimis; chomhaontódh muid; chomhaontóchaimis†; chomhaontóchadh muid† / gcomhaontóimis‡‡; gcomhaontódh muid‡‡; gcomhaontóchaimis†‡‡; gcomhaontóchadh muid†‡‡ | chomhaontódh sibh; chomhaontóchadh sibh† / gcomhaontódh sibh‡‡; gcomhaontóchadh sibh†‡‡ | chomhaontóidís; chomhaontódh siad; chomhaontóchadh siad† / gcomhaontóidís‡‡; gcomhaontódh siad‡‡; gcomhaontóchadh siad†‡‡ | a chomhaontódh; a chomhaontóchadh† / a gcomhaontódh*; a gcomhaontóchadh*† |
chomhaontófaí; chomhaontóchthaí† / gcomhaontófa퇇; gcomhaontóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcomhaontaí mé; go gcomhaontaíod† |
go gcomhaontaí tú; go gcomhaontaír† |
go gcomhaontaí sé, sí | go gcomhaontaímid; go gcomhaontaí muid |
go gcomhaontaí sibh | go gcomhaontaí siad; go gcomhaontaíd† |
— | go gcomhaontaítear |
past | dá gcomhaontaínn | dá gcomhaontaíteá | dá gcomhaontaíodh sé, sí | dá gcomhaontaímis; dá gcomhaontaíodh muid |
dá gcomhaontaíodh sibh | dá gcomhaontaídís; dá gcomhaontaíodh siad |
— | dá gcomhaontaítí | |
imperative | comhaontaím | comhaontaigh | comhaontaíodh sé, sí | comhaontaímis | comhaontaígí; comhaontaídh† |
comhaontaídís | — | comhaontaítear | |
verbal noun | comhaontú | ||||||||
past participle | comhaontaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
comhaontaigh | chomhaontaigh | gcomhaontaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “comhaontaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.