collegiatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kol.leː.ɡiˈaː.tus/, [kɔlːʲeːɡiˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kol.le.d͡ʒiˈa.tus/, [kolːed͡ʒiˈäːt̪us]
Noun
collēgiātus m (genitive collēgiātī); second declension
- A fellow member of a college, corporation, etc.; collegiate, collegian.
Declension
Second-declension noun.
Related terms
Adjective
collēgiātus (feminine collēgiāta, neuter collēgiātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | collēgiātus | collēgiāta | collēgiātum | collēgiātī | collēgiātae | collēgiāta | |
Genitive | collēgiātī | collēgiātae | collēgiātī | collēgiātōrum | collēgiātārum | collēgiātōrum | |
Dative | collēgiātō | collēgiātō | collēgiātīs | ||||
Accusative | collēgiātum | collēgiātam | collēgiātum | collēgiātōs | collēgiātās | collēgiāta | |
Ablative | collēgiātō | collēgiātā | collēgiātō | collēgiātīs | |||
Vocative | collēgiāte | collēgiāta | collēgiātum | collēgiātī | collēgiātae | collēgiāta |
References
- “collegiatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- collegiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.