circumvallatus
Latin
Participle
circumvallātus m (feminine circumvallāta, neuter circumvallātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circumvallātus | circumvallāta | circumvallātum | circumvallātī | circumvallātae | circumvallāta | |
Genitive | circumvallātī | circumvallātae | circumvallātī | circumvallātōrum | circumvallātārum | circumvallātōrum | |
Dative | circumvallātō | circumvallātae | circumvallātō | circumvallātīs | circumvallātīs | circumvallātīs | |
Accusative | circumvallātum | circumvallātam | circumvallātum | circumvallātōs | circumvallātās | circumvallāta | |
Ablative | circumvallātō | circumvallātā | circumvallātō | circumvallātīs | circumvallātīs | circumvallātīs | |
Vocative | circumvallāte | circumvallāta | circumvallātum | circumvallātī | circumvallātae | circumvallāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.