circumplicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of circumplicō

Participle

circumplicātūrus (feminine circumplicātūra, neuter circumplicātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circumplicātūrus circumplicātūra circumplicātūrum circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūra
Genitive circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūrī circumplicātūrōrum circumplicātūrārum circumplicātūrōrum
Dative circumplicātūrō circumplicātūrō circumplicātūrīs
Accusative circumplicātūrum circumplicātūram circumplicātūrum circumplicātūrōs circumplicātūrās circumplicātūra
Ablative circumplicātūrō circumplicātūrā circumplicātūrō circumplicātūrīs
Vocative circumplicātūre circumplicātūra circumplicātūrum circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.