cinn
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Old Irish cingid, cinnid (“steps, paces, proceeds, goes; overcomes, surpasses, excels, exceeds”).
Verb
cinn (present analytic cinneann, future analytic cinnfidh, verbal noun cinneadh, past participle cinnte) (transitive, intransitive)
Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cinnim | cinneann tú; cinnir† |
cinneann sé, sí | cinnimid | cinneann sibh | cinneann siad; cinnid† |
a chinneann; a chinneas / a gcinneann*; a gcinneas* |
cinntear |
past | chinn mé; chinneas | chinn tú; chinnis | chinn sé, sí | chinneamar; chinn muid | chinn sibh; chinneabhair | chinn siad; chinneadar | a chinn / ar chinn* |
cinneadh | |
past habitual | chinninn / gcinninn‡‡ | chinnteá / gcinnteᇇ | chinneadh sé, sí / gcinneadh sé, s퇇 | chinnimis; chinneadh muid / gcinnimis‡‡; gcinneadh muid‡‡ | chinneadh sibh / gcinneadh sibh‡‡ | chinnidís; chinneadh siad / gcinnidís‡‡; gcinneadh siad‡‡ | a chinneadh / a gcinneadh* |
chinntí / gcinnt퇇 | |
future | cinnfidh mé; cinnfead |
cinnfidh tú; cinnfir† |
cinnfidh sé, sí | cinnfimid; cinnfidh muid |
cinnfidh sibh | cinnfidh siad; cinnfid† |
a chinnfidh; a chinnfeas / a gcinnfidh*; a gcinnfeas* |
cinnfear | |
conditional | chinnfinn / gcinnfinn‡‡ | chinnfeá / gcinnfeᇇ | chinnfeadh sé, sí / gcinnfeadh sé, s퇇 | chinnfimis; chinnfeadh muid / gcinnfimis‡‡; gcinnfeadh muid‡‡ | chinnfeadh sibh / gcinnfeadh sibh‡‡ | chinnfidís; chinnfeadh siad / gcinnfidís‡‡; gcinnfeadh siad‡‡ | a chinnfeadh / a gcinnfeadh* |
chinnfí / gcinnf퇇 | |
subjunctive | present | go gcinne mé; go gcinnead† |
go gcinne tú; go gcinnir† |
go gcinne sé, sí | go gcinnimid; go gcinne muid |
go gcinne sibh | go gcinne siad; go gcinnid† |
— | go gcinntear |
past | dá gcinninn | dá gcinnteá | dá gcinneadh sé, sí | dá gcinnimis; dá gcinneadh muid |
dá gcinneadh sibh | dá gcinnidís; dá gcinneadh siad |
— | dá gcinntí | |
imperative | cinnim | cinn | cinneadh sé, sí | cinnimis | cinnigí; cinnidh† |
cinnidís | — | cinntear | |
verbal noun | cinneadh | ||||||||
past participle | cinnte |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
From Old Irish cinnid (“defines, fixes, settles; completes, finishes; decides (on a course of action), makes a decision”), from cenn (“head”).
Verb
cinn (present analytic cinneann, future analytic cinnfidh, verbal noun cinneadh, past participle cinnte)
Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cinnim | cinneann tú; cinnir† |
cinneann sé, sí | cinnimid | cinneann sibh | cinneann siad; cinnid† |
a chinneann; a chinneas / a gcinneann*; a gcinneas* |
cinntear |
past | chinn mé; chinneas | chinn tú; chinnis | chinn sé, sí | chinneamar; chinn muid | chinn sibh; chinneabhair | chinn siad; chinneadar | a chinn / ar chinn* |
cinneadh | |
past habitual | chinninn / gcinninn‡‡ | chinnteá / gcinnteᇇ | chinneadh sé, sí / gcinneadh sé, s퇇 | chinnimis; chinneadh muid / gcinnimis‡‡; gcinneadh muid‡‡ | chinneadh sibh / gcinneadh sibh‡‡ | chinnidís; chinneadh siad / gcinnidís‡‡; gcinneadh siad‡‡ | a chinneadh / a gcinneadh* |
chinntí / gcinnt퇇 | |
future | cinnfidh mé; cinnfead |
cinnfidh tú; cinnfir† |
cinnfidh sé, sí | cinnfimid; cinnfidh muid |
cinnfidh sibh | cinnfidh siad; cinnfid† |
a chinnfidh; a chinnfeas / a gcinnfidh*; a gcinnfeas* |
cinnfear | |
conditional | chinnfinn / gcinnfinn‡‡ | chinnfeá / gcinnfeᇇ | chinnfeadh sé, sí / gcinnfeadh sé, s퇇 | chinnfimis; chinnfeadh muid / gcinnfimis‡‡; gcinnfeadh muid‡‡ | chinnfeadh sibh / gcinnfeadh sibh‡‡ | chinnfidís; chinnfeadh siad / gcinnfidís‡‡; gcinnfeadh siad‡‡ | a chinnfeadh / a gcinnfeadh* |
chinnfí / gcinnf퇇 | |
subjunctive | present | go gcinne mé; go gcinnead† |
go gcinne tú; go gcinnir† |
go gcinne sé, sí | go gcinnimid; go gcinne muid |
go gcinne sibh | go gcinne siad; go gcinnid† |
— | go gcinntear |
past | dá gcinninn | dá gcinnteá | dá gcinneadh sé, sí | dá gcinnimis; dá gcinneadh muid |
dá gcinneadh sibh | dá gcinnidís; dá gcinneadh siad |
— | dá gcinntí | |
imperative | cinnim | cinn | cinneadh sé, sí | cinnimis | cinnigí; cinnidh† |
cinnidís | — | cinntear | |
verbal noun | cinneadh | ||||||||
past participle | cinnte |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Alternative forms
- (nominative/dative plural): ceanna (Cois Fharraige)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cinn | chinn | gcinn |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cinn”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “1 cingid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “1 cinnid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Entries containing “cinn” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “cinn” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
- Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, page 24
Middle Irish
Old English
Picture dictionary | |
---|---|
|
Etymology 1
From Proto-West Germanic *kinnu (“chin”).
Compare Old Frisian zin, Old Saxon, Old Dutch, and Old High German kinni, Old Norse kinn, Gothic 𐌺𐌹𐌽𐌽𐌿𐍃 (kinnus) and Latin gena, Ancient Greek γένυς (génus), Welsh gen, Tocharian A śanwem, Old Armenian ծնաւտ (cnawt), Lithuanian žandas, Persian چانه (čâne), Sanskrit हनु (hánu).
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃinn/, [t͡ʃin]
Declension
Etymology 2
See cynn.
Pronunciation
- IPA(key): /kinn/, [kin]
Old Irish
Pronunciation
- IPA(key): /kʲin͈ʲ/
Scottish Gaelic
Pronunciation
- IPA(key): /kʲʰiːɲ/
Etymology 1
From the root of cineal (“progeny, offspring”).
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.