cimare
See also: cimaré
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃiˈma.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ci‧mà‧re
Verb
cimàre (first-person singular present cìmo, first-person singular past historic cimài, past participle cimàto, auxiliary avére)
Conjugation
infinitive | cimàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | cimàndo | |||
present participle | cimànte | past participle | cimàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | cìmo | cìmi | cìma | cimiàmo | cimàte | cìmano |
imperfect | cimàvo | cimàvi | cimàva | cimavàmo | cimavàte | cimàvano |
past historic | cimài | cimàsti | cimò | cimàmmo | cimàste | cimàrono |
future | cimerò | cimerài | cimerà | cimerémo | cimeréte | cimerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | cimerèi | cimerésti | cimerèbbe, cimerébbe | cimerémmo | cimeréste | cimerèbbero, cimerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | cìmi | cìmi | cìmi | cimiàmo | cimiàte | cìmino |
imperfect | cimàssi | cimàssi | cimàsse | cimàssimo | cimàste | cimàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
cìma | cìmi | cimiàmo | cimàte | cìmino | ||
negative imperative | non cimàre | non cìmi | non cimiàmo | non cimàte | non cìmino |
Further reading
- cimare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.