ciemię

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *těmę.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈt͡ɕɛ.mjɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛmjɛ
Syllabification: cie‧mię

Noun

ciemię n (diminutive ciemionko or ciemiączko)

(anatomy) sinciput
(anatomy) fontanelle

Declension

Declension of ciemię

	singular	plural
nominative	ciemię	ciemiona
genitive	ciemienia	ciemion
dative	ciemieniu	ciemionom
accusative	ciemię	ciemiona
instrumental	ciemieniem	ciemionami
locative	ciemieniu	ciemionach
vocative	ciemię	ciemiona

Derived terms

adjective

nie w ciemię bity

noun

ciemiączko

Further reading

ciemię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ciemię in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.