caomhnaigh
Irish
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
caomhnaigh (present analytic caomhnaíonn, future analytic caomhnóidh, verbal noun caomhnú, past participle caomhnaithe)
Conjugation
conjugation of caomhnaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | caomhnaím | caomhnaíonn tú; caomhnaír† |
caomhnaíonn sé, sí | caomhnaímid; caomhnaíonn muid |
caomhnaíonn sibh | caomhnaíonn siad; caomhnaíd† |
a chaomhnaíonn; a chaomhnaíos / a gcaomhnaíonn*; a gcaomhnaíos* |
caomhnaítear |
past | chaomhnaigh mé; chaomhnaíos | chaomhnaigh tú; chaomhnaís | chaomhnaigh sé, sí | chaomhnaíomar; chaomhnaigh muid | chaomhnaigh sibh; chaomhnaíobhair | chaomhnaigh siad; chaomhnaíodar | a chaomhnaigh / ar chaomhnaigh* |
caomhnaíodh | |
past habitual | chaomhnaínn / gcaomhnaínn‡‡ | chaomhnaíteá / gcaomhnaíteᇇ | chaomhnaíodh sé, sí / gcaomhnaíodh sé, s퇇 | chaomhnaímis; chaomhnaíodh muid / gcaomhnaímis‡‡; gcaomhnaíodh muid‡‡ | chaomhnaíodh sibh / gcaomhnaíodh sibh‡‡ | chaomhnaídís; chaomhnaíodh siad / gcaomhnaídís‡‡; gcaomhnaíodh siad‡‡ | a chaomhnaíodh / a gcaomhnaíodh* |
chaomhnaítí / gcaomhnaít퇇 | |
future | caomhnóidh mé; caomhnód; caomhnóchaidh mé† |
caomhnóidh tú; caomhnóir†; caomhnóchaidh tú† |
caomhnóidh sé, sí; caomhnóchaidh sé, sí† |
caomhnóimid; caomhnóidh muid; caomhnóchaimid†; caomhnóchaidh muid† |
caomhnóidh sibh; caomhnóchaidh sibh† |
caomhnóidh siad; caomhnóid†; caomhnóchaidh siad† |
a chaomhnóidh; a chaomhnós; a chaomhnóchaidh†; a chaomhnóchas† / a gcaomhnóidh*; a gcaomhnós*; a gcaomhnóchaidh*†; a gcaomhnóchas*† |
caomhnófar; caomhnóchar† | |
conditional | chaomhnóinn; chaomhnóchainn† / gcaomhnóinn‡‡; gcaomhnóchainn†‡‡ | chaomhnófá; chaomhnóchthᆠ/ gcaomhnófᇇ; gcaomhnóchthᆇ‡ | chaomhnódh sé, sí; chaomhnóchadh sé, sí† / gcaomhnódh sé, s퇇; gcaomhnóchadh sé, s톇‡ | chaomhnóimis; chaomhnódh muid; chaomhnóchaimis†; chaomhnóchadh muid† / gcaomhnóimis‡‡; gcaomhnódh muid‡‡; gcaomhnóchaimis†‡‡; gcaomhnóchadh muid†‡‡ | chaomhnódh sibh; chaomhnóchadh sibh† / gcaomhnódh sibh‡‡; gcaomhnóchadh sibh†‡‡ | chaomhnóidís; chaomhnódh siad; chaomhnóchadh siad† / gcaomhnóidís‡‡; gcaomhnódh siad‡‡; gcaomhnóchadh siad†‡‡ | a chaomhnódh; a chaomhnóchadh† / a gcaomhnódh*; a gcaomhnóchadh*† |
chaomhnófaí; chaomhnóchthaí† / gcaomhnófa퇇; gcaomhnóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcaomhnaí mé; go gcaomhnaíod† |
go gcaomhnaí tú; go gcaomhnaír† |
go gcaomhnaí sé, sí | go gcaomhnaímid; go gcaomhnaí muid |
go gcaomhnaí sibh | go gcaomhnaí siad; go gcaomhnaíd† |
— | go gcaomhnaítear |
past | dá gcaomhnaínn | dá gcaomhnaíteá | dá gcaomhnaíodh sé, sí | dá gcaomhnaímis; dá gcaomhnaíodh muid |
dá gcaomhnaíodh sibh | dá gcaomhnaídís; dá gcaomhnaíodh siad |
— | dá gcaomhnaítí | |
imperative | caomhnaím | caomhnaigh | caomhnaíodh sé, sí | caomhnaímis | caomhnaígí; caomhnaídh† |
caomhnaídís | — | caomhnaítear | |
verbal noun | caomhnú | ||||||||
past participle | caomhnaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
caomhnaigh
- inflection of caomhnach:
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
caomhnaigh | chaomhnaigh | gcaomhnaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “caomhnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “caomhnaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “caomhnaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.