caesaries

Latin

Etymology

From Proto-Indo-European *kéysero- (hair). Cognate with Sanskrit केसर (kesara, hair).[1]

Pronunciation

Noun

caesariēs f (genitive caesariēī); fifth declension

  1. (long, flowing, luxuriant) or (dark, beautiful) hair
    • 1839 [8th century CE], Paulus Diaconus, edited by Karl Otfried Müller, Excerpta ex libris Pompeii Festi De significatione verborum, page 57, line 14:
      Caesar, quod est cognomen Iuliorum, a caesarie dictus est, qui scilicet cum caesarie natus est.
      Caesar, which is the cognomen of the Iulii, is named for long hair, that is, he who was born with long hair.

Declension

Fifth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative caesariēs caesariēs
Genitive caesariēī caesariērum
Dative caesariēī caesariēbus
Accusative caesariem caesariēs
Ablative caesariē caesariēbus
Vocative caesariēs caesariēs

References

  1. Wood, Indo-European Ax: Axi: Axu: A Study in Ablaut and in Word Formation

Further reading

  • caesaries”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • caesaries”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • caesaries in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.