bulunmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بولنمق. Passive form of bulmak. By surface analysis, bul- +‎ -un +‎ -mak

Pronunciation
  • IPA(key): [buɫunmɑ̽kʰ]
  • Hyphenation: bu‧lun‧mak

Verb

bulunmak (third-person singular simple present bulunur)

  1. to be found
  2. to be, occur, be present at; elliptical form of "be here", "go to and return from" or similar.
  3. to be discovered

Conjugation
Conjugation of bulunmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive bulunmak
impersonal participle imperfective bulunan
perfective bulunmuş
prospective bulunacak
personal participle non-prospective bulunduğum bulunduğun bulunduğu bulunduğumuz bulunduğunuz bulundukları
prospective bulunacağım bulunacağın bulunacağı bulunacağımız bulunacağınız bulunacakları
verbal noun bulunma
way of doing bulunuş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bulunurum bulunursun bulunur bulunuruz bulunursunuz bulunurlar
imperfective bulunuyorum bulunuyorsun bulunuyor bulunuyoruz bulunuyorsunuz bulunuyorlar
past perfective bulundum bulundun bulundu bulunduk bulundunuz bulundular
imperfective bulunuyordum bulunuyordun bulunuyordu bulunuyorduk bulunuyordunuz bulunuyorlardı (or bulunuyordular)
future bulunacağım bulunacaksın bulunacak bulunacağız bulunacaksınız bulunacaklar
inferential perfective bulunmuşum bulunmuşsun bulunmuş bulunmuşuz bulunmuşsunuz bulunmuşlar
aorist bulunurmuşum bulunurmuşsun bulunurmuş bulunurmuşuz bulunurmuşsunuz bulunurlarmış (or bulunurmuşlar)
imperfective bulunuyormuşum bulunuyormuşsun bulunuyormuş bulunuyormuşuz bulunuyormuşsunuz bulunuyorlarmış
conditional simple bulunsam bulunsan bulunsa bulunsak bulunsanız bulunsalar
perfective bulunsaydım bulunsaydın bulunsaydı bulunsaydık bulunsaydınız bulunsaydılar
optative bulunayım bulunasın buluna bulunalım bulunasınız bulunalar
progressive bulunmaktayım bulunmaktasın bulunmakta bulunmaktayız bulunmaktasınız bulunmaktalar
necessitative bulunmalıyım bulunmalısın bulunmalı bulunmalıyız bulunmalısınız bulunmalılar
imperative bulun bulunsun bulunun bulunsunlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bulunur muyum? bulunur musun? bulunur mu? bulunur muyuz? bulunur musunuz? bulunurlar mı?
imperfective bulunuyor muyum? bulunuyor musun? bulunuyor mu? bulunuyor muyuz? bulunuyor musunuz? bulunuyorlar mı?
past perfective bulundum mu? bulundun mu? bulundu mu? bulunduk mu? bulundunuz mu? bulundular mı?
imperfective bulunuyor muydum? bulunuyor muydun? bulunuyor muydu? bulunuyor muyduk? bulunuyor muydunuz? bulunuyorlar mıydı?
future bulunacak mıyım? bulunacak mısın? bulunacak mı? bulunacak mıyız? bulunacak mısınız? bulunacaklar mı?
inferential perfective bulunmuş muyum? bulunmuş musun? bulunmuş mu? bulunmuş muyuz? bulunmuş musunuz? bulunmuşlar mı?
aorist bulunur muymuşum? bulunur muymuşsun? bulunur muymuş? bulunur muymuşuz? bulunur muymuşsunuz? bulunurlar mıymış?
imperfective bulunuyor muymuşum? bulunuyor muymuşsun? bulunuyor muymuş? bulunuyor muymuşuz? bulunuyor muymuşsunuz? bulunuyorlar mıymış?
conditional simple bulunsam mı? bulunsan mı? bulunsa mı? bulunsak mı? bulunsanız mı? bulunsalar mı?
perfective bulunsa mıydım? bulunsa mıydın? bulunsa mıydı? bulunsa mıydık? bulunsa mıydınız? bulunsalar mıydı?
progressive bulunmakta mıyım? bulunmakta mısın? bulunmakta mı? bulunmakta mıyız? bulunmakta mısınız? bulunmaktalar mı?
necessitative bulunmalı mıyım? bulunmalı mısın? bulunmalı mı? bulunmalı mıyız? bulunmalı mısınız? bulunmalılar mı?
Negative declarative
infinitive bulunmamak
impersonal participle imperfective bulunmayan
perfective bulunmamış
prospective bulunmayacak
personal participle non-prospective bulunmadığım bulunmadığın bulunmadığı bulunmadığımız bulunmadığınız bulunmadıkları
prospective bulunmayacağım bulunmayacağın bulunmayacağı bulunmayacağımız bulunmayacağınız bulunmayacakları
verbal noun bulunmama
way of doing bulunmayuş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bulunmam bulunmazsın bulunmaz bulunmayız bulunmazsınız bulunmazlar
imperfective bulunmuyorum bulunmuyorsun bulunmuyor bulunmuyoruz bulunmuyorsunuz bulunmuyorlar
past perfective bulunmadım bulunmadın bulunmadı bulunmadık bulunmadınız bulunmadılar
imperfective bulunmuyordum bulunmuyordun bulunmuyordu bulunmuyorduk bulunmuyordunuz bulunmuyorlardı
future bulunmayacağım bulunmayacaksın bulunmayacak bulunmayacağız bulunmayacaksınız bulunmayacaklar
inferential perfective bulunmamışım bulunmamışsın bulunmamış bulunmamışız bulunmamışsınız bulunmamışlar
aorist bulunmazmışım bulunmazmışsın bulunmazmış bulunmazmışız bulunmazmışsınız bulunmazlarmış
imperfective bulunmuyormuşum bulunmuyormuşsun bulunmuyormuş bulunmuyormuşuz bulunmuyormuşsunuz bulunmuyorlarmış
conditional simple bulunmasam bulunmasan bulunmasa bulunmasak bulunmasanız bulunmasalar
perfective bulunmasaydım bulunmasaydın bulunmasaydı bulunmasaydık bulunmasaydınız bulunmasaydılar
optative bulunmayayım bulunmayasın bulunmaya bulunmayalım bulunmayasınız bulunmayalar
progressive bulunmamaktayım bulunmamaktasın bulunmamakta bulunmamaktayız bulunmamaktasınız bulunmamaktalar
necessitative bulunmamalıyım bulunmamalısın bulunmamalı bulunmamalıyız bulunmamalısınız bulunmamalılar
imperative bulunma bulunmasın bulunmayın bulunmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bulunmaz mıyım? bulunmaz mısın? bulunmaz mı? bulunmaz mıyız? bulunmaz mısınız? bulunmazlar mı?
imperfective bulunmuyor muyum? bulunmuyor musun? bulunmuyor mu? bulunmuyor muyuz? bulunmuyor musunuz? bulunmuyorlar mı?
past perfective bulunmadım mı? bulunmadın mı? bulunmadı mı? bulunmadık mı? bulunmadınız mı? bulunmadılar mı?
imperfective bulunmuyor muydum? bulunmuyor muydun? bulunmuyor muydu? bulunmuyor muyduk? bulunmuyor muydunuz? bulunmuyorlar mıydı?
future bulunmayacak mıyım? bulunmayacak mısın? bulunmayacak mı? bulunmayacak mıyız? bulunmayacak mısınız? bulunmayacaklar mı?
inferential perfective bulunmamış mıyım? bulunmamış mısın? bulunmamış mı? bulunmamış mıyız? bulunmamış mısınız? bulunmamışlar mı?
aorist bulunmaz mıymışım? bulunmaz mıymışsın? bulunmaz mıymış? bulunmaz mıymışız? bulunmaz mıymışsınız? bulunmazlar mıymış?
imperfective bulunmuyor muymuşum? bulunmuyor muymuşsun? bulunmuyor muymuş? bulunmuyor muymuşuz? bulunmuyor muymuşsunuz? bulunmuyorlar mıymış?
conditional simple bulunmasam mı? bulunmasan mı? bulunmasa mı? bulunmasak mı? bulunmasanız mı? bulunmasalar mı?
perfective bulunmasa mıydım? bulunmasa mıydın? bulunmasa mıydı? bulunmasa mıydık? bulunmasa mıydınız? bulunmasalar mıydı?
progressive bulunmamakta mıyım? bulunmamakta mısın? bulunmamakta mı? bulunmamakta mıyız? bulunmamakta mısınız? bulunmamaktalar mı?
necessitative bulunmamalı mıyım? bulunmamalı mısın? bulunmamalı mı? bulunmamalı mıyız? bulunmamalı mısınız? bulunmamalılar mı?
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.