bryka

See also: bryką

Finnish

Etymology

< Swedish brygga (“bridge”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrykɑ/, [ˈbrykɑ̝]
  • Rhymes: -ykɑ
  • Syllabification(key): bry‧ka

Noun

bryka (slang)

  1. (nautical) Synonym of komentosilta.

Declension
Inflection of bryka (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative bryka brykat
genitive brykan brykien
partitive brykaa brykia
illative brykaan brykiin
singular plural
nominative bryka brykat
accusative nom. bryka brykat
gen. brykan
genitive brykan brykien
brykainrare
partitive brykaa brykia
inessive brykassa brykissa
elative brykasta brykista
illative brykaan brykiin
adessive brykalla brykilla
ablative brykalta brykilta
allative brykalle brykille
essive brykana brykina
translative brykaksi brykiksi
abessive brykatta brykitta
instructive — brykin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of bryka (Kotus type 10/koira, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative brykani brykani
accusative nom. brykani brykani
gen. brykani
genitive brykani brykieni
brykainirare
partitive brykaani brykiani
inessive brykassani brykissani
elative brykastani brykistani
illative brykaani brykiini
adessive brykallani brykillani
ablative brykaltani brykiltani
allative brykalleni brykilleni
essive brykanani brykinani
translative brykakseni brykikseni
abessive brykattani brykittani
instructive — —
comitative — brykineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative brykasi brykasi
accusative nom. brykasi brykasi
gen. brykasi
genitive brykasi brykiesi
brykaisirare
partitive brykaasi brykiasi
inessive brykassasi brykissasi
elative brykastasi brykistasi
illative brykaasi brykiisi
adessive brykallasi brykillasi
ablative brykaltasi brykiltasi
allative brykallesi brykillesi
essive brykanasi brykinasi
translative brykaksesi brykiksesi
abessive brykattasi brykittasi
instructive — —
comitative — brykinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative brykamme brykamme
accusative nom. brykamme brykamme
gen. brykamme
genitive brykamme brykiemme
brykaimmerare
partitive brykaamme brykiamme
inessive brykassamme brykissamme
elative brykastamme brykistamme
illative brykaamme brykiimme
adessive brykallamme brykillamme
ablative brykaltamme brykiltamme
allative brykallemme brykillemme
essive brykanamme brykinamme
translative brykaksemme brykiksemme
abessive brykattamme brykittamme
instructive — —
comitative — brykinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative brykanne brykanne
accusative nom. brykanne brykanne
gen. brykanne
genitive brykanne brykienne
brykainnerare
partitive brykaanne brykianne
inessive brykassanne brykissanne
elative brykastanne brykistanne
illative brykaanne brykiinne
adessive brykallanne brykillanne
ablative brykaltanne brykiltanne
allative brykallenne brykillenne
essive brykananne brykinanne
translative brykaksenne brykiksenne
abessive brykattanne brykittanne
instructive — —
comitative — brykinenne
third-person possessor
singular plural
nominative brykansa brykansa
accusative nom. brykansa brykansa
gen. brykansa
genitive brykansa brykiensa
brykainsarare
partitive brykaansa brykiaan
brykiansa
inessive brykassaan
brykassansa		 brykissaan
brykissansa
elative brykastaan
brykastansa		 brykistaan
brykistansa
illative brykaansa brykiinsa
adessive brykallaan
brykallansa		 brykillaan
brykillansa
ablative brykaltaan
brykaltansa		 brykiltaan
brykiltansa
allative brykalleen
brykallensa		 brykilleen
brykillensa
essive brykanaan
brykanansa		 brykinaan
brykinansa
translative brykakseen
brykaksensa		 brykikseen
brykiksensa
abessive brykattaan
brykattansa		 brykittaan
brykittansa
instructive — —
comitative — brykineen
brykinensa

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrɨ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨka
  • Syllabification: bry‧ka

Etymology 1

Borrowed from German Brücke. Doublet of bruk and bryk.

Noun

bryka f (diminutive bryczka)

  1. (historical) britchka
  2. (slang) car (automobile, a vehicle steered by a driver)
    Synonyms: auto, samochód, wóz
Declension
Declension of bryka
singular plural
nominative bryka bryki
genitive bryki bryk
dative bryce brykom
accusative brykę bryki
instrumental bryką brykami
locative bryce brykach
vocative bryko bryki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bryka m inan

  1. genitive singular of bryk

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

bryka

  1. third-person singular present of brykać

Further reading
  • bryka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bryka in Polish dictionaries at PWN
  • bryka in PWN's encyclopedia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.