brúður
Faroese
Etymology
From Old Norse brúðr, from Proto-Germanic *brūdiz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɹʉuːwʊɹ/
Noun
brúður f (genitive singular brúðar or brúðrar, plural brúðrar)
Declension
Declension of brúður | ||||
---|---|---|---|---|
f18 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | brúður | brúðurin | brúðrar | brúðrarnar |
accusative | brúður | brúðrina | brúðrar | brúðrarnar |
dative | brúður | brúðrini | brúðrum | brúðrunum |
genitive | brúðar | brúðarinnar | brúðra | brúðranna |
Declension of brúður | ||||
---|---|---|---|---|
f17 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | brúður | brúðurin | brúðrar | brúðrarnar |
accusative | brúður | brúðrina | brúðrar | brúðrarnar |
dative | brúður | brúðrini | brúðrum | brúðrunum |
genitive | brúðrar | brúðrarinnar | brúðra | brúðranna |
Coordinate terms
Derived terms
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpruːðʏr/
- Rhymes: -uːðʏr
Etymology 1
From Old Norse brúðr, from Proto-Germanic *brūdiz.
Declension
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.