blondyna

See also: blondyną

Polish

Etymology

Back-formation from blondynka. First attested in 1776.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /blɔnˈdɨ.na/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨna
  • Syllabification: blon‧dy‧na

Noun

blondyna f

  1. (colloquial) Augmentative of blondynka
    długonoga blondynaa long-legged blond
    duża blondynaa large blond
    ładna blondynaa beautiful blond
    młoda blondynaa young blond
    piękna blondynaa pretty blond
    tleniona blondynaa bleach blond
    wysoka blondynaa tall blond
    pusta blondynaan empty-headed blond
    typowa blondynaa typical blond

Declension

adjectives
nouns

References

  1. Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “blondyna”, in Słownik języka polskiego
  2. blondyna in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • blondyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • blondyna in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.