blitzartig

German

Etymology

From Blitz +‎ -artig.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈblɪtsˌʔaːɐ̯tɪç/ (standard)
  • Audio(file)
  • IPA(key): /-ˌʔaːɐ̯tɪk/ (common form in southern Germany, Austria, and Switzerland)
  • Audio(file)
  • Hyphenation: blitz‧ar‧tig

Adjective

blitzartig (strong nominative masculine singular blitzartiger, comparative blitzartiger, superlative am blitzartigsten)

  1. like lightning

Declension
Positive forms of blitzartig
number & gender singular plural
masculine feminine neuter
predicative er ist blitzartig sie ist blitzartig es ist blitzartig sie sind blitzartig
strong declension
(without article)		 nominative blitzartiger blitzartige blitzartiges blitzartige
genitive blitzartigen blitzartiger blitzartigen blitzartiger
dative blitzartigem blitzartiger blitzartigem blitzartigen
accusative blitzartigen blitzartige blitzartiges blitzartige
weak declension
(with definite article)		 nominative der blitzartige die blitzartige das blitzartige die blitzartigen
genitive des blitzartigen der blitzartigen des blitzartigen der blitzartigen
dative dem blitzartigen der blitzartigen dem blitzartigen den blitzartigen
accusative den blitzartigen die blitzartige das blitzartige die blitzartigen
mixed declension
(with indefinite article)		 nominative ein blitzartiger eine blitzartige ein blitzartiges (keine) blitzartigen
genitive eines blitzartigen einer blitzartigen eines blitzartigen (keiner) blitzartigen
dative einem blitzartigen einer blitzartigen einem blitzartigen (keinen) blitzartigen
accusative einen blitzartigen eine blitzartige ein blitzartiges (keine) blitzartigen
Comparative forms of blitzartig
number & gender singular plural
masculine feminine neuter
predicative er ist blitzartiger sie ist blitzartiger es ist blitzartiger sie sind blitzartiger
strong declension
(without article)		 nominative blitzartigerer blitzartigere blitzartigeres blitzartigere
genitive blitzartigeren blitzartigerer blitzartigeren blitzartigerer
dative blitzartigerem blitzartigerer blitzartigerem blitzartigeren
accusative blitzartigeren blitzartigere blitzartigeres blitzartigere
weak declension
(with definite article)		 nominative der blitzartigere die blitzartigere das blitzartigere die blitzartigeren
genitive des blitzartigeren der blitzartigeren des blitzartigeren der blitzartigeren
dative dem blitzartigeren der blitzartigeren dem blitzartigeren den blitzartigeren
accusative den blitzartigeren die blitzartigere das blitzartigere die blitzartigeren
mixed declension
(with indefinite article)		 nominative ein blitzartigerer eine blitzartigere ein blitzartigeres (keine) blitzartigeren
genitive eines blitzartigeren einer blitzartigeren eines blitzartigeren (keiner) blitzartigeren
dative einem blitzartigeren einer blitzartigeren einem blitzartigeren (keinen) blitzartigeren
accusative einen blitzartigeren eine blitzartigere ein blitzartigeres (keine) blitzartigeren
Superlative forms of blitzartig
number & gender singular plural
masculine feminine neuter
predicative er ist am blitzartigsten sie ist am blitzartigsten es ist am blitzartigsten sie sind am blitzartigsten
strong declension
(without article)		 nominative blitzartigster blitzartigste blitzartigstes blitzartigste
genitive blitzartigsten blitzartigster blitzartigsten blitzartigster
dative blitzartigstem blitzartigster blitzartigstem blitzartigsten
accusative blitzartigsten blitzartigste blitzartigstes blitzartigste
weak declension
(with definite article)		 nominative der blitzartigste die blitzartigste das blitzartigste die blitzartigsten
genitive des blitzartigsten der blitzartigsten des blitzartigsten der blitzartigsten
dative dem blitzartigsten der blitzartigsten dem blitzartigsten den blitzartigsten
accusative den blitzartigsten die blitzartigste das blitzartigste die blitzartigsten
mixed declension
(with indefinite article)		 nominative ein blitzartigster eine blitzartigste ein blitzartigstes (keine) blitzartigsten
genitive eines blitzartigsten einer blitzartigsten eines blitzartigsten (keiner) blitzartigsten
dative einem blitzartigsten einer blitzartigsten einem blitzartigsten (keinen) blitzartigsten
accusative einen blitzartigsten eine blitzartigste ein blitzartigstes (keine) blitzartigsten

Adverb

blitzartig

  1. in a flash

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.