blauw oog

Dutch

Etymology

Univerbation. Literally, “blue eye”.

Pronunciation
  • IPA(key): /blɑu̯ ˈoːx/

Noun

blauw oog n (plural blauwe ogen, diminutive blauw oogje n)

  1. black eye
    Hij kreeg een blauw oog tijdens de bokswedstrijd.
    He got a black eye during the boxing match.
    Ze heeft een blauw oog van de val.
    She has a black eye from the fall.
    Je moet ijs op dat blauwe oog leggen.
    You should put ice on that black eye.
  2. Used other than figuratively or idiomatically: see blauw,‎ oog.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.