bimetaliczny

Polish

Etymology

From bi- +‎ metal +‎ -iczny. First attested in 1881.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.mɛ.taˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: bi‧me‧ta‧licz‧ny

Adjective

bimetaliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (economics, historical, relational) bimetallistic, bimetallist
    Synonym: bimetalistyczny
  2. (relational, metallurgy) bimetallic, bimetal
    Synonym: bimetalowy

Declension
Declension of bimetaliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bimetaliczny bimetaliczna bimetaliczne bimetaliczni bimetaliczne
genitive bimetalicznego bimetalicznej bimetalicznego bimetalicznych
dative bimetalicznemu bimetalicznej bimetalicznemu bimetalicznym
accusative bimetalicznego bimetaliczny bimetaliczną bimetaliczne bimetalicznych bimetaliczne
instrumental bimetalicznym bimetaliczną bimetalicznym bimetalicznymi
locative bimetalicznym bimetalicznej bimetalicznym bimetalicznych
adjectives
nouns

References
  1. Niwa : dwutygodnik naukowy, literacki i artystyczny 1881, t.19‎, number 150, 1881, page 432
  2. bimetaliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.