bilingwalny
Polish
Etymology
Borrowed from English bilingual + -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm + -alny. First attested in 1968.[2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.liŋˈɡval.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: bi‧lin‧gwal‧ny
Adjective
bilingwalny (not comparable, no derived adverb)
- bilingual (speaking two languages)
- Synonym: dwujęzyczny
Declension
Declension of bilingwalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bilingwalny | bilingwalna | bilingwalne | bilingwalni | bilingwalne | |
| genitive | bilingwalnego | bilingwalnej | bilingwalnego | bilingwalnych | ||
| dative | bilingwalnemu | bilingwalnej | bilingwalnemu | bilingwalnym | ||
| accusative | bilingwalnego | bilingwalny | bilingwalną | bilingwalne | bilingwalnych | bilingwalne |
| instrumental | bilingwalnym | bilingwalną | bilingwalnym | bilingwalnymi | ||
| locative | bilingwalnym | bilingwalnej | bilingwalnym | bilingwalnych | ||
References
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu (in Polish), page 218
- bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bilingwalny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.