bigamiczny

Polish

Etymology

From bigamia + -ny. First attested in 1859.[1][2][3]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: bi‧ga‧micz‧ny

Adjective

bigamiczny (not comparable, derived adverb bigamicznie)

  1. (relational) bigamous
    związek bigamicznya bigamous relationship

Declension

nouns

References

  1. Samuel Orgelbrand (1859) Encyklopedyja powszechna (in Polish)
  2. Michał Amszejewicz (1859) Dykcjonariusz zawierający wyrazy i wyrażenia z obcych języków polskiemu przyswojone, page 58
  3. bigamiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bigamiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bigamiczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.