biedrzeniec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiedrzeniec, from Proto-Slavic *bedrьnьcь.

Pronunciation
  • IPA(key): /bjɛdˈʐɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: bied‧rze‧niec

Noun

biedrzeniec m animal

  1. any plant of the genus Pimpinella

Declension
Declension of biedrzeniec
singular plural
nominative biedrzeniec biedrzeńce
genitive biedrzeńca biedrzeńców
dative biedrzeńcowi biedrzeńcom
accusative biedrzeńca biedrzeńce
instrumental biedrzeńcem biedrzeńcami
locative biedrzeńcu biedrzeńcach
vocative biedrzeńcu biedrzeńce

Further reading
  • biedrzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedrzeniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.