białoskóry

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ skóra +‎ -y. First attested in the.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bja.wɔsˈku.rɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -urɨ
  • Syllabification: bia‧łos‧kó‧ry

Adjective

białoskóry (not comparable, no derived adverb)

  1. (literary) white-skinned, pale-skinned, Caucasian, white
    Synonym: biały

Declension
Declension of białoskóry (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative białoskóry białoskóra białoskóre białoskórzy białoskóre
genitive białoskórego białoskórej białoskórego białoskórych
dative białoskóremu białoskórej białoskóremu białoskórym
accusative białoskórego białoskóry białoskórą białoskóre białoskórych białoskóre
instrumental białoskórym białoskórą białoskórym białoskórymi
locative białoskórym białoskórej białoskórym białoskórych

References
  1. Gazeta Warszawska‎, number 41, 1794, page 1040
  2. białoskóry in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • białoskóry in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • białoskóry in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.