białek

Inherited from Proto-Slavic *bělъkъ. By surface analysis, biały +‎ ek. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bjaːɫɛk/
• IPA^(key): (15^th CE) /bjɒɫɛk/

białek m animacy unattested

1. albumen, egg white
   • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 11, 14:

     Seszlo byelmo z gego oczu iako myøzdra z byalku iagecznego (et coepit albugo ex oculis eius quasi membrana ovi egredi)

     [Seszło bielmo z jego oczu jako miązdra z białku jajecznego (et coepit albugo ex oculis eius quasi membrana ovi egredi)]

• Polish: białek

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “białek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈbja.wɛk/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbjɒ.ɫɛk/
• Rhymes: -awɛk
• Syllabification: bia‧łek
• Homophone: Białek

Inherited from Old Polish białek, from Proto-Slavic *bělъkъ. By surface analysis, biały +‎ -ek.

białek m animal

1. a land snail of the genus Carychium

białek m inan

1. (obsolete) albumen, egg white

   Synonym: białko

2. (obsolete) sclera

   Synonym: białko

See the etymology of the corresponding lemma form.

białek n

1. genitive plural of białko

See the etymology of the corresponding lemma form.

białek f

1. genitive plural of białka

• białek in Polish dictionaries at PWN