bezwyznaniowiec
Polish
Etymology
From bezwyznaniowy + -iec. First attested in 1871.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.vɨz.naˈɲɔ.vjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bez‧wyz‧na‧nio‧wiec
Declension
Declension of bezwyznaniowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezwyznaniowiec | bezwyznaniowcy/bezwyznaniowce (deprecative) |
| genitive | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
| dative | bezwyznaniowcowi | bezwyznaniowcom |
| accusative | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
| instrumental | bezwyznaniowcem | bezwyznaniowcami |
| locative | bezwyznaniowcu | bezwyznaniowcach |
| vocative | bezwyznaniowcze | bezwyznaniowcy |
References
- Karol Witte (1871) Wielka i mała polityka Galycyi ... (in Polish), page 5
- bezwyznaniowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezwyznaniowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwyznaniowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.