bezproblemowość

Polish

Etymology

From bezproblemowy + -ość. First attested in 1919.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.prɔb.lɛˈmɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧prob‧le‧mo‧wość

Noun

bezproblemowość f

  1. unproblematicalness, the quality of being trouble-free
    Antonym: problemowość

Declension

adjective
adverb
noun

References

  1. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich (1919) Biblioteka narodowa, number 198, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page L:Protestowano jednak zarazem przeciw zakorzenionemu dotąd, jak twierdzono, w badaniach historycznych przyczynkarstwu i bezproblemowości .
  2. bezproblemowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.