bezoedelen

Dutch

Etymology

Borrowed from German besudeln.

Pronunciation
  • IPA(key): /bəˈzudələ(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧zoe‧de‧len

Verb

bezoedelen

  1. (transitive) to stain, to besmirch, to sully

Inflection
Inflection of bezoedelen (weak, prefixed)
infinitive bezoedelen
past singular bezoedelde
past participle bezoedeld
infinitive bezoedelen
gerund bezoedelen n
present tense past tense
1st person singular bezoedelbezoedelde
2nd person sing. (jij) bezoedeltbezoedelde
2nd person sing. (u) bezoedeltbezoedelde
2nd person sing. (gij) bezoedeltbezoedelde
3rd person singular bezoedeltbezoedelde
plural bezoedelenbezoedelden
subjunctive sing.1 bezoedelebezoedelde
subjunctive plur.1 bezoedelenbezoedelden
imperative sing. bezoedel
imperative plur.1 bezoedelt
participles bezoedelendbezoedeld
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: besoedel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.