bevoorrechten

Dutch

Etymology

From voorrecht +‎ be- -en.

Pronunciation
  • IPA(key): /bəˈvoːrɛxtə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧voor‧rech‧ten

Verb

bevoorrechten

  1. to favor/favour, to privilege

Inflection
Inflection of bevoorrechten (weak, prefixed)
infinitive bevoorrechten
past singular bevoorrechtte
past participle bevoorrecht
infinitive bevoorrechten
gerund bevoorrechten n
present tense past tense
1st person singular bevoorrechtbevoorrechtte
2nd person sing. (jij) bevoorrechtbevoorrechtte
2nd person sing. (u) bevoorrechtbevoorrechtte
2nd person sing. (gij) bevoorrechtbevoorrechtte
3rd person singular bevoorrechtbevoorrechtte
plural bevoorrechtenbevoorrechtten
subjunctive sing.1 bevoorrechtebevoorrechtte
subjunctive plur.1 bevoorrechtenbevoorrechtten
imperative sing. bevoorrecht
imperative plur.1 bevoorrecht
participles bevoorrechtendbevoorrecht
1) Archaic.

Derived terms
  • bevoorrechting
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.