beväpna

See also: bevæpna

Swedish

Etymology

be- +‎ väpna. Compare Danish bevæbne, Dutch bewapenen, German bewaffnen, English beweapon.

Verb

beväpna (present beväpnar, preterite beväpnade, supine beväpnat, imperative beväpna)

  1. to arm (supply with weapons)
    Antonym: avväpna
    beväpna sig
    arm oneself

Conjugation
Conjugation of beväpna (weak)
Active Passive
Infinitive beväpna beväpnas
Supine beväpnat beväpnats
Imperative beväpna —
Imper. plural1 beväpnen —
Present Past Present Past
Indicative beväpnar beväpnade beväpnas beväpnades
Ind. plural1 beväpna beväpnade beväpnas beväpnades
Subjunctive2 beväpne beväpnade beväpnes beväpnades
Participles
Present participle beväpnande
Past participle beväpnad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.