bealu
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbæ͜ɑ.lu/
Etymology 1
From Proto-West Germanic *balu (“evil”).
Cognate with Old Frisian balu, Old Saxon balu, Old High German balo, and Old Norse bǫl (“misfortune”); also the first part of the Gothic compound 𐌱𐌰𐌻𐍅𐌴𐌹𐌽𐍃 (balweins, “torture”).
Noun
bealu n
- (poetic) harm, evil
- 10th century, Codex Exoniensis:
- Ne ondrǣde iċ þīnra wīta bealu.
- I do not fear the evil of your torments.
- 10th century, Codex Exoniensis:
Declension
Derived terms
Etymology 2
From Proto-West Germanic *balu (“evil”).
Declension
Declension of bealu — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | bealu, bealo | bealu, bealo | bealu, bealo |
Accusative | bealone | bealwe | bealu, bealo |
Genitive | bealwes | bealore | bealwes |
Dative | bealwum | bealore | bealwum |
Instrumental | bealwe | bealore | bealwe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | bealwe | bealwa, bealwe | bealu, bealo |
Accusative | bealwe | bealwa, bealwe | bealu, bealo |
Genitive | bealora | bealora | bealora |
Dative | bealwum | bealwum | bealwum |
Instrumental | bealwum | bealwum | bealwum |
Declension of bealu — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | bealwa | bealwe | bealwe |
Accusative | bealwan | bealwan | bealwe |
Genitive | bealwan | bealwan | bealwan |
Dative | bealwan | bealwan | bealwan |
Instrumental | bealwan | bealwan | bealwan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | bealwan | bealwan | bealwan |
Accusative | bealwan | bealwan | bealwan |
Genitive | bealora, bealwena | bealora, bealwena | bealora, bealwena |
Dative | bealwum | bealwum | bealwum |
Instrumental | bealwum | bealwum | bealwum |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.