bałamut

Polish

Etymology

Deverbal from bałamucić.

Pronunciation

IPA^(key): /baˈwa.mut/
Audio (file)
Rhymes: -amut
Syllabification: ba‧ła‧mut

Noun

bałamut m pers (female equivalent bałamutka)

(literary) wheedler, philanderer, charmer
Synonyms: bałamutnik, flirciarz, uwodziciel
(literary) wheedler, troublemaker
Synonyms: bałamutnik, mąciciel

Declension

Declension of bałamut

	singular	plural
nominative	bałamut	bałamuci/bałamuty (deprecative)
genitive	bałamuta	bałamutów
dative	bałamutowi	bałamutom
accusative	bałamuta	bałamutów
instrumental	bałamutem	bałamutami
locative	bałamucie	bałamutach
vocative	bałamucie	bałamuci

Derived terms

adjective

bałamutny

adverb

bałamutnie

noun

Related terms

verbs

bałamucić
nabałamucić
pobałamucić
przebałamucić
rozbałamucić
zabałamucić
zbałamucić

Further reading

bałamut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bałamut in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.