bałaganiarka
See also: bałaganiarką
Polish
Etymology
From bałaganiarz + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /ba.wa.ɡaˈɲar.ka/
- Rhymes: -arka
- Syllabification: ba‧ła‧ga‧niar‧ka
Noun
bałaganiarka f (male equivalent bałaganiarz)
- (colloquial) female equivalent of bałaganiarz (“slob”) (messy person)
- Synonym: bałaganiara
- Antonym: pedantka
Declension
Declension of bałaganiarka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bałaganiarka | bałaganiarki |
| genitive | bałaganiarki | bałaganiarek |
| dative | bałaganiarce | bałaganiarkom |
| accusative | bałaganiarkę | bałaganiarki |
| instrumental | bałaganiarką | bałaganiarkami |
| locative | bałaganiarce | bałaganiarkach |
| vocative | bałaganiarko | bałaganiarki |
Further reading
- bałaganiarka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bałaganiarka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.