błotko

Polish

Etymology

From błoto + -ko. First attested in 1560.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbwɔt.kɔ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔtkɔ
  • Syllabification: błot‧ko

Noun

błotko n

  1. Diminutive of błoto
    Synonym: błocko

Declension

adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “błotko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. błotko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • błotko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błotko in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.