błogość

Polish

Etymology

From błogi +‎ -ość. First attested in 1647.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbwɔ.ɡɔɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɡɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bło‧gość

Noun

błogość f

  1. blissfulness, bliss
    Synonym: błogostan
    uczucie błogości ― the feeling of bliss
    dziwna błogość ― strange bliss
    absolutna błogość ― absolute bliss
    wieczna błogość ― eternal bliss
    stan błogości ― a state of bliss
    wyraz błogości na twarzy ― an expression of bliss on someone's face
    poczucie błogości ― a feeling of bliss

Declension
Declension of błogość
singular
nominative błogość
genitive błogości
dative błogości
accusative błogość
instrumental błogością
locative błogości
vocative błogości
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Luis de la Puente (1647 (printed posthumously)) Rozmyslania o taiemnicach wiary naszey zywocie y męce Pana Iezvsowey y Błogos‎, page 16

Further reading
  • błogość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błogość in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.