autoidentyfikacja
See also: autoidentyfikacją
Polish
Etymology
From auto- + identyfikacja. First attested in 1949.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.i.dɛn.tɨ.fiˈkat͡s.ja/
- Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: au‧to‧i‧den‧ty‧fi‧kac‧ja
Declension
Declension of autoidentyfikacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | autoidentyfikacja |
| genitive | autoidentyfikacji |
| dative | autoidentyfikacji |
| accusative | autoidentyfikację |
| instrumental | autoidentyfikacją |
| locative | autoidentyfikacji |
| vocative | autoidentyfikacjo |
References
- Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne, volume 50, number 7, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 177: “Białorusini natomiast, których mówi Andrzej Romanowski, są - jego zdaniem - społecznością o niedokończonym procesie autoidentyfikacji narodowej, bo zanim […]”
- autoidentyfikacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autoidentyfikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoidentyfikacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.