audacitas
Latin
Etymology
From audāx + -tās. The classical term is audācia. Compare the pair ferōcia and ferōcitās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /au̯ˈdaː.ki.taːs/, [äu̯ˈd̪äːkɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /au̯ˈda.t͡ʃi.tas/, [äu̯ˈd̪äːt͡ʃit̪äs]
Noun
audācitās f (genitive audācitātis); third declension (Medieval Latin)
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | audācitās | audācitātēs |
Genitive | audācitātis | audācitātum |
Dative | audācitātī | audācitātibus |
Accusative | audācitātem | audācitātēs |
Ablative | audācitāte | audācitātibus |
Vocative | audācitās | audācitātēs |
Descendants
- → English: audacity
References
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “audacitas”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources, London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.