anemogamiczny
Polish
Etymology
From anemogamia + -iczny. First attested in 1924.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.nɛ.mɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: a‧ne‧mo‧ga‧micz‧ny
Adjective
anemogamiczny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, botany) anemophilous
- Synonym: wiatropylny
Declension
Declension of anemogamiczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | anemogamiczny | anemogamiczna | anemogamiczne | anemogamiczni | anemogamiczne | |
| genitive | anemogamicznego | anemogamicznej | anemogamicznego | anemogamicznych | ||
| dative | anemogamicznemu | anemogamicznej | anemogamicznemu | anemogamicznym | ||
| accusative | anemogamicznego | anemogamiczny | anemogamiczną | anemogamiczne | anemogamicznych | anemogamiczne |
| instrumental | anemogamicznym | anemogamiczną | anemogamicznym | anemogamicznymi | ||
| locative | anemogamicznym | anemogamicznej | anemogamicznym | anemogamicznych | ||
Further reading
- anemogamiczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.