anegdociarstwo

From anegdociarz +‎ -stwo. First attested in 1902.[1]

• IPA^(key): /a.nɛɡ.dɔˈt͡ɕar.stfɔ/
• Rhymes: -arstfɔ
• Syllabification: a‧neg‧do‧ciar‧stwo

anegdociarstwo n

1. anecdotalism, taste or flair for anecdotes
   • 1999, Tomasz Raczek, Pies na telewizję:

     Ci ostatni wykreowali bodaj najbardziej udany talk-show publicystyczny, zrealizowany w formule widowiska multimedialnego. Nie popadając w tanie anegdociarstwo, nie nudząc też drętwotą politycznych frazesów, rozmawiają zarówno z autorytetami publicznymi, jak i osobami marginesowymi, godnymi zainteresowania tylko dla jakiegoś drobiazgu.

     The latter created perhaps the most successful public talk show, realized in a multimedia format. Not lapsing into cheap anecdotery, and also not boring others with the humdrummery of political clichés, they converse with both public authorities as well as people on the margins, only interesting due to some trifle.

• anegdociarstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anegdociarstwo in Polish dictionaries at PWN
• anegdociarstwo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego