anastotan
Old Dutch
Inflection
Conjugation of anastōtan (strong class 7)
infinitive | anastōtan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | anastōtu | anastiet |
2nd person singular | anastōtis, anastōtist | anastieti |
3rd person singular | anastōtit | anastiet |
1st person plural | anastōton | anastietun |
2nd person plural | anastōtet | anastietut |
3rd person plural | anastōtunt | anastietun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | anastōte | anastieti |
2nd person singular | anastōtes, anastōtest | anastietis, anastietist |
3rd person singular | anastōte | anastieti |
1st person plural | anastōten | anastietin |
2nd person plural | anastōtet | anastietit |
3rd person plural | anastōtent | anastietint |
imperative | present | |
singular | anastōt | |
plural | anastōtet | |
participle | present | past |
anastōtandi | anagestōton |
Descendants
- Middle Dutch: āenstôten
- Dutch: aanstoten
Further reading
- “anastōtan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Old Saxon
Conjugation
Conjugation of anastōtan (strong class 7)
infinitive | anastōtan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | anastōtu | anastiot |
2nd person singular | anastōtis | anastioti |
3rd person singular | anastōtid | anastiot |
plural | anastōtad | anastiotun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | anastōte | anastioti |
2nd person singular | anastōtes | anastiotis |
3rd person singular | anastōte | anastioti |
plural | anastōten | anastiotin |
imperative | present | |
singular | anastōt | |
plural | anastōtad | |
participle | present | past |
anastōtandi | anastōtan |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.