anadromiczny

Polish

Etymology

From Ancient Greek ἀνάδρομος (anádromos) +‎ -iczny.[1][2] First attested in 1928.[3]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.nad.rɔˈmit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧nad‧ro‧micz‧ny

Adjective

anadromiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, ichthyology) anadromous
    Antonym: katadromiczny
    ryba anadromiczna ― anadromous fish

Declension
Declension of anadromiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative anadromiczny anadromiczna anadromiczne anadromiczni anadromiczne
genitive anadromicznego anadromicznej anadromicznego anadromicznych
dative anadromicznemu anadromicznej anadromicznemu anadromicznym
accusative anadromicznego anadromiczny anadromiczną anadromiczne anadromicznych anadromiczne
instrumental anadromicznym anadromiczną anadromicznym anadromicznymi
locative anadromicznym anadromicznej anadromicznym anadromicznych

References
  1. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “anadromiczny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “anadromiczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. anadromiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.