ambiwalentność
Polish
Etymology
From ambiwalentny + -ość. First attested in 1932.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /am.bi.vaˈlɛn.tnɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛntnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: am‧bi‧wa‧len‧tność
Noun
ambiwalentność f
- ambivalence (quality or state of being ambivalent, containing two opposing elements)
Declension
Declension of ambiwalentność
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ambiwalentność | ambiwalentności |
genitive | ambiwalentności | ambiwalentności |
dative | ambiwalentności | ambiwalentnościom |
accusative | ambiwalentność | ambiwalentności |
instrumental | ambiwalentnością | ambiwalentnościami |
locative | ambiwalentności | ambiwalentnościach |
vocative | ambiwalentności | ambiwalentności |
Further reading
- ambiwalentność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambiwalentność in Polish dictionaries at PWN
- ambiwalentność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.