alternacyjny
Polish
Etymology
From alternacja + -ny. First attested in 1893.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /al.tɛr.naˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: al‧ter‧na‧cyj‧ny
Adjective
alternacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, literary) alternational, alternation (reciprocal succession of two things in time or place)
- (relational, phonology) alternational, alternation (phenomenon of a morpheme exhibiting variation in its phonological realization)
- Synonyms: apofoniczny, przegłosowy
- język alternacyjny ― alternational language
Declension
Declension of alternacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | alternacyjny | alternacyjna | alternacyjne | alternacyjni | alternacyjne | |
| genitive | alternacyjnego | alternacyjnej | alternacyjnego | alternacyjnych | ||
| dative | alternacyjnemu | alternacyjnej | alternacyjnemu | alternacyjnym | ||
| accusative | alternacyjnego | alternacyjny | alternacyjną | alternacyjne | alternacyjnych | alternacyjne |
| instrumental | alternacyjnym | alternacyjną | alternacyjnym | alternacyjnymi | ||
| locative | alternacyjnym | alternacyjnej | alternacyjnym | alternacyjnych | ||
References
- Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay (1893) Próba teorji alternacyj fonetycznych. Cz. 1, Ogólna (in Polish), page 9
- alternacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- alternacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alternacyjny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alternacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 27
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.