altarzysta

See also: altarzystą

Polish

Learned borrowing from Latin altarista.[1] By surface analysis, altaria +‎ -ysta. First attested in 1782.[2]

altarzysta m pers

(archaic, religion) altarist, chaplain (member of a religious body who is officially assigned to provide pastoral care at an institution, group, private chapel, etc.)

Declension of altarzysta

	singular	plural
nominative	altarzysta	altarzyści/altarzysty (deprecative)
genitive	altarzysty	altarzystów
dative	altarzyście	altarzystom
accusative	altarzystę	altarzystów
instrumental	altarzystą	altarzystami
locative	altarzyście	altarzystach
vocative	altarzysto	altarzyści

noun

Barbara Rykiel-Kempf (14.03.2013) “ALTARYSTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Theodor von Ostrowski (1782) Leges, statuta, constitutiones, privilegia regni Poloniae, magni ducatus Lithvaniae, omniumq[ue] provinciarum annexarum, à comitiis Visliciae anno 1347 celebratis usq[ue] ad ultima regni comitia: Inwentarz nowy praw, traktatow (etc.)‎ (in Polish), volume 10, page 142

altarzysta in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “altarzysta”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “altarzysta”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “altarzysta”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 27

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.