alokucja

See also: alokucją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin allocūtiō.[1][2] First attested in 1855.[3]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.lɔˈkut͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡sja
  • Syllabification: a‧lo‧kuc‧ja

Noun

alokucja f

  1. allocution, oration (formal speech)
    Synonym: oracja
  2. something starting such a speech

Declension
Declension of alokucja
singular plural
nominative alokucja alokucje
genitive alokucji alokucji/alokucyj (archaic)
dative alokucji alokucjom
accusative alokucję alokucje
instrumental alokucją alokucjami
locative alokucji alokucjach
vocative alokucjo alokucje

Derived terms
adjective

References
  1. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “alokucja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “alokucja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. Gazeta Lwowska‎ (in Polish), number R.45, nr 189, 1855, page 754

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.