akcyźnik

Polish

From akcyza +‎ -nik. First attested in 1737.[1]

akcyźnik m pers

Declension of akcyźnik

	singular	plural
nominative	akcyźnik	akcyźnicy/akcyźniki (deprecative)
genitive	akcyźnika	akcyźników
dative	akcyźnikowi	akcyźnikom
accusative	akcyźnika	akcyźników
instrumental	akcyźnikiem	akcyźnikami
locative	akcyźniku	akcyźnikach
vocative	akcyźniku	akcyźnicy

adjective

Prawa, Konstytucye y Przywileie Królewstwa Polskiego, y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, y wszstkich Prowincyi należących: na Walnych Seymiech Koronnych od Seymu Wiślickiego Roku Pańskiego 1347. aż do ostátniego Seymu uchwalone. Ab Anno 1641 ad Annum 1668. Volumen quartum‎, 1737, page 795

akcyźnik in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “akcyźnik”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “akcyźnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akcyznik”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.