afabularność

Polish

Etymology

From afabularny +‎ -ość. First attested in 1948.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.fa.buˈlar.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -arnɔɕt͡ɕ
Syllabification: a‧fa‧bu‧lar‧ność

Noun

afabularność f

storylessness, plotlessness

Declension

Declension of afabularność

	singular
nominative	afabularność
genitive	afabularności
dative	afabularności
accusative	afabularność
instrumental	afabularnością
locative	afabularności
vocative	afabularności

Related terms

adjective

afabularny

adverb

afabularnie

nouns

(Middle Polish) afabulacja
afabularyzm

References

Prace Wydzialu Filologiczno-Filozoficznego‎ (in Polish), 1948

Further reading

afabularność in Polish dictionaries at PWN
afabularność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.