adsellaturus

Latin

Etymology

Future active participle of adsellor.

Participle

adsellātūrus m (feminine adsellātūra, neuter adsellātūrum); first/second declension

  1. Alternative form of assellāturus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adsellātūrus adsellātūra adsellātūrum adsellātūrī adsellātūrae adsellātūra
Genitive adsellātūrī adsellātūrae adsellātūrī adsellātūrōrum adsellātūrārum adsellātūrōrum
Dative adsellātūrō adsellātūrae adsellātūrō adsellātūrīs adsellātūrīs adsellātūrīs
Accusative adsellātūrum adsellātūram adsellātūrum adsellātūrōs adsellātūrās adsellātūra
Ablative adsellātūrō adsellātūrā adsellātūrō adsellātūrīs adsellātūrīs adsellātūrīs
Vocative adsellātūre adsellātūra adsellātūrum adsellātūrī adsellātūrae adsellātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.