adlatus

Perfect passive participle of adferō (“bring forth, carry forth”).

• (Classical) IPA^(key): /adˈlaː.tus/, [älˈlʲäːt̪ʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /adˈla.tus/, [äd̪ˈläːt̪us]

adlātus (feminine adlāta, neuter adlātum); first/second-declension participle

1. Alternative form of allātus

First/second-declension adjective.

Learned borrowing from Latin ad lātus (“to the side”).[1] First attested in 1844.[2]

• IPA^(key): /adˈla.tus/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atus
• Syllabification: ad‧la‧tus

adlatus m pers

1. (obsolete) assistant, helper

   Synonyms: pomocnik, przyboczny, zaufany

   • 1934, Historia sztuki, volume 3, page 391:

     Wzniesiono tam po obu stronach alei parkowej dwa długie rzędy pomników z markgrafami i kurfisrtsami brandenburskimi oraz ich adlastusami.

     There, on both sides of the park alley, two long rows of monuments were erected with Brandenburg markers and kurfisrts and their assistants.

   • 1926-1930, Stanisław Przybyszewski, Moi współcześni‎^, , volume 1, page 185:

     Strindberg przysłał do mnie swego adlatusa, Adolf Paula, by zbadał, czy ja co piszę.

     Strindberg sent his assistant, Adolf Paul, to see if I was writing anything.

   • 1964, W. A. ZBYSZEWSKI, “IMPRESJE HISPAŃSKIE”, in Kultura‎, numbers 7-8:

     Kraje Południowe spadły do roli satelitów wielkich potęg przemysłowych w Północnej Europie: Włochy z pochodni cywilizacji stały się zatabaczoną plebanią, Francja z "Grande Nation" stoczyła się do roli adlatusa Anglików, a Hiszpania wyszła na tych przeobrażeniach gospodarczo-politycznych możliwie najgorzej.

     The Southern countries fell to the role of satellites of the great industrial powers in Northern Europe: Italy from the torch of civilization became a snuffed parsonage, France with the "Grande Nation" fell into the role of the assistant of the English, and Spain came out from these economic and political transformations the worst possible.

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adlatus”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7